کفش استوکی و عاجی:

بعدا طراحان وسايلي با ويژگي ضد گشتاور پيشنهاد دادند كه كه با شكل گرد عاجهاي فشرده صدمات جدي به زانو و مچ را كاهش مي دهند. همينطور كه بازي ها توسعه مي يابند و حرفه اي گري مورد توجه قرار مي گيرد. تعداد و نوع صدمات نيز افزايش يافته است. بمقدار زيادي اين صدمات مربوط به طراحي كفش است. ميخهاي مخلوطي سنتي كه دليل اصلي صدمات و گير كردن در چمن ذكر شده اند. در سال 1948 اين موضوع را فهميدند ميخهاي پاشنه مسئول ثبات پا بودند. كه به زانوي بازيكن ها آسيب مي رساندند. عملكرد اصلي اين ميخها اين است تا مقاومت واصطكاك با زمين ايجاد كنند و پاها كه نقطه ثقل و تعادل بدن هستند ثابت بمانند كه البته ضرري هم دارد. يعني اگر ميخها محكم در زمين ثابت بمانند به تاندونها ، رباطها و غضروفها و استخوان بندي مفاصل آسيب مي رسد. هنگامي كه پا در هنگام چرخش يا فشار به بدن ثابت باقي بماند، نيروهاي مارپيچي به سمت بالا به زانو مي رسند و به مفاصل و اتصالات جانبي آن اسيب مي رسانند. تلاشهايي براي طراحي ميخهاي پاشنه و جلوي پا انجام شده اما در غياب كف كفشهاي قالبي مشخص مي شود تعداد كمي از بازيكن ها نسبت به اين موضوع آگاهي دارند. تارك و كوئدن فلد بيان مي ككند كه دو عامل در ثبات پا دخيل هستند كه عبارتند از : تعداد و اندازه ميخ ها . نويسنده ها مي توانند مطالعات انجام شده در مورد صدمات فوتبال در گذشته نشان دهند تا بازيكن ها با بكار بردن ميخهاي مناسب كمتر دچار صدمات زانو شوند. (كفش با قالبي 14 ميخ3.8 اينچي كه كمترن قطر نوك ميخ 1.2 اينج و بيشترين ارتفاع آن 3.8 اينچ مي باشد).